دوبیتی
بـهشـتـت را بـــــرایم دام کـــردی
مــــرا با دانــه سیبی خـــام کردی
نچـیـــدم سیبی از باغـــت ولیکن
مـــــنِ آواره را بـــــدنـام کــــردی
کمین کــــردی کماکان بیـــن راهم
نگاهــت را فشــــردی در نگاهــــم
حــــواســم را از اول پـــرت کردی
کــه در آخـــر بیندازی بـــه چـاهم
زمستـان نالــــه هایــــم را شنفتی
وزیــدی بــر مـن و یک دم نخـفتی
تو طــوفان بودی و من تکدرختی
تبـــر بــــودی ولی هـــرگز نگـفتی
به هـر سوئی بـه هـر جائی دویدم
ازاین شاخه بـه آن شاخــه پریدم
رهــــــا بـودن اگــــرچــه آرزو بود
نشانی جــز غـم و محنت نـدیـدم
نشستی روبـــرویم فتنه کـــــردی
به ناحـــق در درونم رخـنه کـردی
وجـودم را کـــه در دستت گرفتی
هــوسران و خـراب و تشنه کردی
نهــادم سـر بــــه روی مُهــرِ ایمـان
شـــدم فـــارغ از احــوال پریشان
از اینکه دل به آن ممنوعـــه دادم
پـشیمــانـم پـشیمــانـم پـشیـمــان
لبت کندویی از شهد ِ عسل ریز
بیاور چایی و صبحانه بر میز
بکن با عطر ِ ناب ِ مهربانی
هوای ِ صبح شهرم را دل انگیز
هــوای دهلــــران تـا آسمـاری
شده از بوی فــروردین بهاری
بیا در دشــتِ گل ها تـا ببینی
هزاران گـونه ی سرخ و اناری
بهاران رو به دالاهو بیاور
چَویل ازقله ی شاهو بیاور
بزن پر در هوای آسماری
گلِ آویشن و شب بو بیاور
گلایُل از پسِ پرچین بیاید
به باغِ لاله و نسرین بیاید
به دید و بازدید عیدِ نوروز
شقایق‌ناز و پاورچین بیاید
شقــایـق راضی و خرسند آید
بـه روی هـــر لبی لبخــند آیـد
تحمل کن همین امروز و فردا
کــه شـادی آخــرِ اسفنــد آیـد
فانــوس و بلـــورِ قصـرِ آئینـه تـوئی
مسرورم از اینکه یـار دیــرینه تـوئی
دلگیــر و دل افسرده و دلتنگ تـوام
بازآ کــه رفیـق عصــــرِ آدینـه توئی
چرا پنهان میان سبزه هائی
گل نازم بهـــار آمــد کجائی
کنار پونه ها تا عیـد نوروز
بمانــم زیــر باران تـا بیائی
شقایق درپس ِ پَرچین چه زیباست
طنین ساز ِ بلـــدرچین چه زیباست
گلایول جامـه ی رنگی به تـن کــرد
لباس سبز فــروردین چـه زیبـاست