21 مهر 1404

سوگلِ گردن بلورین باغ رخسارت چه ناز
گونه‌یِ سرخ وسفیدِ رویِ گلزارت چه ناز

می‌زدی آهنگی از‌ هنگامه در اوج سکوت 
نغمه‌ ی گیرایِ شورانگیزِ در تارت چه ناز

رنگِ زردِ یشم پاییزی  چه می آید  به تو 
دامن سبزِ کبودِ و  شال  گلدارت چه  ناز

در  شکر ریزِ   تبسم   دُرّ  بریزد   از  لبت 
نم نم‌ِ گلخنده‌ یِ شیرین کشدارت چه‌ ناز

در تکلم  گفتگویت مایه یِ  آرامش است 
همچو آهنگِ ملایم لحن گفتارت  چه ناز

زیرِ  سقف  پر  ستاره با  ظرافت  آفرید
طرح تندیس تورا اعجاز معمارت چه ناز
 
دوری اما هم  چنان  بانو عسل  از دورها
بوی باران آید از گل‌های بی‌خارت چه ناز