رفتی اما یک نفس چشم انتظارت نیستم
تا  ‌قیامت هم  نیایی  بی  قرارت  نیستم

می دهم تن را به  زیرِ  تیغ  تهمت ها ولی
دیگر آن حلاج مستِ سر به دارت نیستم

آنقَدرخون در دلم کردی که بعد از رفتنت
بارها  گویم  چه  بهتر  در  کنارت نیستم

میزنم در خلوتم پیوسته بر  سیم سکوت
تا  بفهمی نغمه‌  در  آهنگ   تارت   نیستم

یادم  آید  پشت  پرچین  با  زبان  آتشین 
باهزاران طعنه می گفتی که یارت نیستم

زهر ِ  مارم باد اگر  دل  را  ببندم  بر  لبت
گر شراب کهنه هم  باشی خمارت  نیستم

من  کویری  زاده یِ خونین دلِ تفتیده ام
چشمه ی شیرین ِ آب خوشگوارت نیستم

آرزو کردم که گاهی دل  گرفتارت   نبود
تا بگویم ای  عسل  بانو  دچارت  نیستم