باید از فاصله ها بین دو دل پُل بزنم
پلی از همـدلی و عشق و تعامُل بزنم

سمت جنگل بروم زیر درختان بلوط
کلبه ای رو به خدا با پَرِ  سنبُل  بزنم

روی چشمان پر از دلهره یِ پنجره ها 
پرده ی ململی از جنس تساهُل  بزنم

هوس گشتن اگر ثانیه ای زد به سرم
پرسه  در دور  و برِ باغ  گلایُل  بزنم

ذوق یخ بسته اگرتن به شکفتن بدهد
روی هر بیت غزل چادری از گل بزنم

من که در شهر غزل تارِ تبحر زده ام
ساز  گیراتری  از‌  نغمه ی  بلبل  بزنم

شب یلــــدا بنشینم به هوای  رخ یار
هم چنان با غزل خواجه‌  تفأل  بزنم

عکس بانو عسلم  را بسپارم  به نگاه
روی چشم و لب او ثانیه ها زُل بزنم