18 مهر 1394
افتاد به بی راهه مسیرم که اسیرم
آواره ای از دشتِ کویرم که اسیرم
بیزارم از این زندگیِ بیسر و سامان
از مزه یِ این واقعه سیرم که اسیرم
در عصر تجدد شده ام غرق خرافات
در نهضت اندیشه فقیرم که اسیرم
گوشم شده دروازه ی هر ساز بدآواز
درگیرِ صدایِ بم و زیرم که اسیرم
جایی که نباشد نفسی بالِ پریدن
هر ثانیه باید بپذیرم که اسیرم
آمالِ محالم شده تنها پرِ پرواز
بی بال و پر از آتش تیرم که اسیرم
بانوعسلم جبهه ی شب لایتناهیست
از دست غم وغصه بگیرم که اسیرم