1 مرداد 1394
ڪم عشوه بڪن اے بت بیدادگر من
زیبا شده اے تا ڪہ بسوزے جگر من
با ناز و ادا ڪوچہے ما را گذرےڪن
تا بوسہ بہ پاے تو زند چشم تر من
افتاده ام از درد و در آینده نیفتد
دیگر بہ سرِ ڪوے تو گاهے گذر من
آخرچہ خطا سرزده از ما ڪہ بہ ناگہ
رفتنـد رفیقـان همـہ از دور و بــر مـن
توفنده تر از سیلِ فنا در بدرم ڪرد
شورےڪہ درین عاشقےآمد بہ سر من
در مرڪزِ قلبم بنشان تیرِ غمت را
حالا ڪہ موافق شده اے با ضرر من
مے ڪرد شڪوه رخ مهتاب تداعے
قرص قمرت را عسلم در نظر من