شُر شُر ِ شبنـم بــریـزد ﺭﻭﯼ ِ ﺑﺎﻟﯿﻨــﻢ ﻫﻨﻮﺯ
ﺩﺭ هــــوایِ دلپـذیــر ِ زلف ِ ﻣﺸﮑﯿﻨﻢ ﻫﻨﻮﺯ

روزهـای شادی آور هـرگـز از یـادم نـرفت
بی قــرار از خاطرات پشت پَرچینم هنوز

در تصور محــــو ﺭﻭﯼ ﻣـﺎﻩ ﺭﻭﯾـﺎﯾﯽ ﺷﺪﻡ
ﻣﻨﻘﻠـﺐ ﺍﺯ ﺩﯾـﺪﻥ ﺁﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﻭﺷﯿﻨﻢ ﻫﻨﻮﺯ

گرچه دور از بیستونم میکند خسرو ولی
نسخه ای از قصه ی فرهاد ِشیرینم هنوز

دزدکی بگشوده بـودم دیده بر اِستاره ها
ﺩﺭﮐﻤﯿﻨﮕﻪ ﺧﻮﺷﻪ ﭼﯿﻦ روی ﭘﺮﻭﯾﻨﻢ ﻫﻨﻮﺯ

از همان روزی که مفهوم شرابم شد غزل
شعر جاری میدهد پیوسته تسکینم هنوز

صد کبوتر از وجودم تا خـدا پر می کشد
میکند بانـو عسل از بسکه تحسینم هنوز