8 آبان 1395
طبیبِ حــاذقے یا هـــرچہ هستے
هنــرمندے حریف و چیرہ دستے
هنوز ازچشم زیباے تــو پیداست
ڪہ از نسل شقــایق هـاے مستے
اگـــرچــہ سادگے حُسن تــو باشد
ظــریف و نـازک و زیبـا پـــرستے
لب ســرخ تــو باشد خود گواهے
شــــراب ڪهنــہ در جــام الستے
"صراحےگــریہ وبربط فغان کرد"
همان روزےڪہ عهدم راشکستے
چنان اے باغ گــل غــرق غرورے
ڪہ پیوند وفــا با ڪــس نبستے
عسـل بانـو مرا با برقِ چشمت
زدے آتش ڪہ در جانم نشستے