ﯾﺎ که از  کهنه  شرابت  ﻗﺪﺣﯽ ﻧﻮﺷﻢ ﮐﻦ
یا که آتش به وجودم زن و خاﻣﻮﺷﻢ ﮐﻦ

یا که لب را بنه  بر  رویِ  لبم  تا  به  ابد
یا که هوشم ببر از  باده و بی هوشم کن

ﯾﺎکه آسیمه سرم کن شبی از آتش وصل
ﯾﺎ  نگاهم  نکن  از دور  و  فراﻣﻮﺷﻢ ﮐﻦ

یا که شبهای مرا  پر بکن از  ساز سکوت
یا که چون آب روان زمزمه درگوشم کن

یا شکایت نکن  از داغ  شقایق  به کسی
یا  کمک  در  طلبِ خونِ  سیاووشم  کن

یا  که  باید   بشوی   باعثِ  آرامش  من
یا که آشفته تر از دوش و  پریدوشم کن

یا  بخوان بهرِ  خدا نامه یِ  پر  درد  مرا
یا مرا خط بزن و نسخه ی مخدوشم کن

یا که بانو عسل از روزِ  وداع  هیچ مگو
یا که  با  آه  و غم و غصه همآغوشم کن