17 اسفند 1402

چو   رویایِ  قشنگِ  کودکانه

چو بارانی  که‌ زد بر بام خانه

خیالم را به جنگل های گیلان

کشاندی‌‌‌‌  نرم و نازک ‌‌ با ترانه