دل به جان آمد و جـانانه به رقص آمده بود
بی خبر از مـنِ بی خــانه به رقص آمده بود

دیدم از پنجره ی خانه کـــــه دائم رخ شمع
ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺯﺩ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ

زیــــر باران تـــرنم بــــه هــــوای رخ عشق
ﺁﺷﻨﺎ ﺩﺭ ﺑـــــﺮِ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﻗــﺺ ﺁﻣـــــﺪﻩ ﺑﻮﺩ

ﻓـــﺎﺭﻍ ﺍﺯ ﻟﺤـﻈﻪ ﯼ ﺟﺎﺭﯼ ﺷﺪﻥ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻏﺰﻝ
ﻗﻠﻤﻢ ﺷﺎﺩ ﻭ ﻇـــﺮﯾﻔﺎﻧﻪ ﺑـﻪ ﺭﻗـــﺺ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ

بـه طرفــــداری بـــر پا شدن جشـــن شراب
ﺳﺎﻗﯽ ﺍﺯ ﮔـــﺮﺩﺵ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ

ﻗﻠﺒﻢ آهسته نمی زد ﺳﺮ ﺧــــﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻗﻔﺲ
ﺑﻪ ﮔﻤـــﺎﻧﻢ ﺩﻝ ِ ﺩﯾــﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﻗـﺺ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ

دیشب ﺍﺯ ﺩﻟﺒـــﺮﯼ ﻭ چرخش چشمان ﻋﺴﻞ
بی دلی ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﻗـﺺ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ