هرچند که‌  دور از  تن گلزار تو  باشم
در زندگی ام  زنده به  دیدارِ تو باشم

با دیدن‌  ماه   و   رخ    زیبایِ   ستاره
در تاب و تبِ جلوه‌ی رخسار تو باشم

از هول و   ولا  پیرهنم  را  زدم  آتش
در  راه  قطاری  که  فداکارِ  تو  باشم

یک بار زدم زل به‌ دو تا چشم خمارت
یک‌  عمر بداحوالم و ‌‌ بیمارِ  تو ‌‌ باشم

یادی  کنم  از   زمزمه یِ  سازِ  نکیسا
وقتی که  نوازنده یِ  گیتار  تو  باشم

گفتم که  ببندم  سرِ  شب  راه خیالت
تا آن که مگر گوشه یِ  افکارِ تو باشم

نازک‌  دلی ات  را  عسلم   تاب  نیارم
می میرم  اگر ‌‌  باعث  آزار  تو   باشم